Enter your Email Address to subscribe to our newsletters
शेअर बाजारातील आर्थिक शिस्तीचे स्वयंघोषित पहारेकरी असल्याचा दावा करणार्या हिंडेनबर्गने आपला गाशा गुंडाळला आहे. शॉर्ट सेलिंग करून नफा कमावणे, म्हणजे योजनाबद्ध वाटमारीचा प्रकार करणारी ही कंपनी. या कंपनीने स्वत:च केलेली बेकायदेशीर कृत्ये तिच्या पतनासाठीचा हायड्रोजन ठरला असे आता तरी दिसते.
सध्या सोशल मीडियावर 25 जानेवारी रोजी होणार्या प्लॅनेट परेडविषयी जोरदार चर्चा सुरू असल्याचं पाहायला मिळत आहे. त्यावर अनेक पोस्ट, रील आणि व्हिडीओ व्हायरल होत आहेत. अनेक वर्षांनी दिसणारी अद्भुत खगोलीय घटना म्हणून या घटनेचा सर्वत्र प्रचार होताना दिसत आहे. ही घटना 25 जानेवारी व पुढील काही दिवसदेखील दिसणार आहे. मग अनेक वर्षांनी एकदाच दिसणारी अद्भुत खगोलीय घटना आणि 25 जानेवारी हा एक ठरावीक दिवस सर्वत्र प्रचलित का होत होता? आजच्या लेखात आपण या प्लॅनेट परेडविषयी माहिती जाणून घेऊ.
विशेष न्यायालयाने काही एन.जी.ओ. (नॉन-गव्हर्नमेंटल ऑर्गनायझेशन्स) गैरसरकारी संस्था म्हणून ज्या ओळखल्या जातात, अशा ठरावीक ’एन.जी.ओं.’चा अशा प्रकारच्या देशविरोधी प्रकरणांमध्ये असलेला संशयास्पद सहभाग आणि त्याचे देशावरती आणि न्यायव्यवस्थेवरती होणारे दुष्परिणाम, याविषयी जे मत व्यक्त केलेले आहे, जी टीका-टिप्पणी केलेली आहे, ती टीकाटिप्पणी तुमच्या माझ्यासारख्या, या देशावर प्रेम करणार्या लोकांना माहीत असणे अतिशय आवश्यक आहे आणि याच टिप्पणीविषयी आपण या लेखात थोडीशी माहिती करून घेऊ या.
‘फातिमा शेख मुस्लिम समाजातील पहिली स्त्री शिक्षिका असून सावित्रीबाई फुले यांच्याबरोबरीने शाळेत शिकवत होती,’ हे फेक नॅरेटिव्ह वर्षानुवर्षे आपल्या माथी मारले गेलेआणि लोकांनीही हे कथ्यच तथ्य समजले. दिलीप मंडल या आंबेडकरी नेत्याने ट्विटरवर फातिमा नावाचे काल्पनिक पात्र ‘आपण निर्माण केले’ हे जाहीर केले आणि खळबळ उडाली. म्हणून अशा प्रकारचे अनैतिहासिक व समाजात द्वेष पसरवणारे दावे खोडून काढले पाहिजेत. अन्यथा भविष्यात ही फातिमा शेख (?) ज्ञानज्योती सावित्रीबाई फुले यांच्या कार्य व व्यक्तिमत्वाला झाकोळून समाज कलुषित करण
एके दिवशी तुम्हाला एखाद्या कस्टम अधिकार्याचा, पोलिसांचा, अंमलबजावणी संचालनालयाचा (ईडी) किंवा तत्सम शासकीय अधिकार्याचा व्हिडीओ कॉल येऊ शकतो. तुम्ही परदेशात ड्रग किंवा तत्सम बंदी असलेली वस्तू पाठवली आहे किंवा कर बुडवला किंवा सोशल मीडियावर चुकीची माहिती पोस्ट केली आहे किंवा अन्य कोणतेही कारण सांगितले जाऊ शकते. तुमचा आधार कार्ड क्रमांक आणि अन्य खासगी माहिती अचूकपणे सांगून तुमची खात्री पटवली जाऊ शकते. आणखी खात्री करण्यासाठी एखाद्या पोलीस स्थानकात येण्याबाबतही कळवले जाऊ शकते. दरम्यान कॉल सुरू असतानाच हे प्रकरण
महाराष्ट्रात मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी ज्या धडाक्याने सुरुवातीपासूनच एकामागोमाग एक धडाकेबाज कामगिरी करण्यास सुरुवात केली आहे, ते पाहता राज्यातील जनतेला हा नक्कीच विश्वास मिळाला असेल की, ’महाराष्ट्र आता कधीच थांबणार नाही!’
आता माझे मन फक्त तुझी अविरत भक्ती करू दे, अशी आस माझ्या मनाला लागली आहे. यासाठी मी माझ्या मनावर सक्ती करीत नाही. तुझी भक्ती, तुझे भजन-पूजन सहज लीलेने घडावे, अशी माझ्या मनीची इच्छा आहे. यासाठी समर्थ म्हणताहेत की, ’अचल भजनलीला लागली आस तुझी’. मी तनमनधन तुझ्या रूपात पाहात असल्याने माझी ही आस तू पूर्ण करशील, असा माझा विश्वास आहे.
धकाधकीच्या जीवनात दूर निघून जाऊन निवांत वेळ कुटुंबातील इतर सदस्यांसोबत घालवण्याची इच्छा होतेच. आपल्या कला, संस्कृती आणि परंपरेच्या वृक्षाच्या सावलीत जाऊन बसणे, असा वेळ घालवण्यासाठी पुण्याजवळील कुडजे गावातील झपूर्झा कला व संस्कृती संग्रहालय ही जागा आहे, असे म्हणता येईल. येथे वस्त्रांपासून ते अलंकारांपर्यंत, चित्रांपासून ते मूर्त्यांपर्यंत, घरात वापरल्या जाणार्या दैनंदिन वस्तूंच्या घडणावळीपासून ते कलांच्या सादरीकरणातील विविधतेपर्यंत, सगळे विस्मयचकित करणारे संग्रहालयात आहे. याबाबत त्यांचे संस्थापक अजित गाडग
मराठी भाषेला अभिजात भाषेचा दर्जा मिळाला. आता आपली प्रत्येक मराठी माणसाची जबाबदारी वाढली आहे. याच अनुषंगाने अभिजात भाषा पाठपुरावा समितीचे अध्यक्ष डॉ. ज्ञानेश्वर मुळे यांच्याशी खास साधलेला संवाद.
HMPV व्हायरसची बातमी चीनच्या कोणा एका व्यक्तीने ट्वीट केली, ही एवढी एकच बाब सर्व मीडियाच्या ओव्हर रिअॅक्शनला कारणीभूत ठरली. HMPV च्या बातम्या सर्वच मीडियाने उलटसुलट रंगवल्या. या बातम्यांमुळे भीतीचे सावट निर्माण झाले. खरं तर HMPV या विषाणूमुळे कोणताही धोका नाही. गरज आहे ती काळजी घेण्याची.
केवळ रोग, आजार, विकार नव्हे, तर आर्थिक, सामाजिक, सांस्कृतिक घटकदेखील आरोग्यावर परिणाम करतात. त्यामुळे नाशिक जिल्ह्यामध्ये केवळ वैद्यकीय सेवा न पुरवता सामाजिक प्रश्नांची उकल लक्षात घेऊन श्री गुरुजी रुग्णालयामार्फत सामाजिक कार्य करण्यात येते. एक सुदृढ, निरामय समाज घडावा यासाठी ही चळवळ सुरू आहे. म्हणूनच नाशिक जिल्हा व परिसरात अल्प दरात उत्तम, दर्जेदार आरोग्यसेवा मिळविण्यासाठी श्री गुरुजी रुग्णालयाचे नाव अग्रक्रमाने घेतले जाते. सर्वसामान्य जनतेला आधार व दिलासा देण्याचे काम येथे सातत्याने करण्यात येते.
कमल ग्रुप्सअंतर्गत जनजागृती ‘पे बॅक टू सोसायटी’ या संकल्पनेतून मुलींना आरोग्य आणि मासिक पाळी याविषयी शाळा-शाळांतून मार्गदर्शन करणार्या डॉ. उन्नती शिंदे हिच्या निःस्वार्थी वृत्तीचा आणि समाज निरोगी ठेवण्याच्या कार्याचा घेतलेला आढावा.
डॉ. अजय हौदे हे सोलापुरातील अक्कलकोट तालुक्यातील दुधनी खेड्यातील अतिशय सामान्य कुटुंबातील होते. अजय यांनी पॉलिमर केमिस्ट्रीमध्ये एम.एस्सी. केले. काही रिसर्च प्रकाशने आणि तीन पेटंट्स मिळाल्यावर आज त्यांच्या नावे 68 पेटंट्स आहेत, ज्याचा उपयोग विविध प्रॉडक्ट्स तयार करण्यात केला गेला. आरोग्य क्षेत्रात ही ‘अजय’ यात्रा निरंतर चालू आहे.
गेल्या काही वर्षांत झालेल्या जागतिक वातावरणीय बदलामुळे मोसमी हवामानात तीव्र बदल होत असून त्याचे दुष्परिणाम शेतकर्यांना भोगावे लागत आहेत. अशा अडचणीत आलेल्या राज्यातील शेतकरी बांधवांना मदतीच्या हाताची गरज आहे. ही परिस्थिती लक्षात घेऊन महाराष्ट्र राज्य शासनाने 7.5 एच.पी.पर्यंतच्या शेती पंप ग्राहकांना एप्रिल 2024 पासून मोफत वीज देण्यासाठी ‘मुख्यमंत्री बळीराजा मोफत वीज योजना-2024’ राबविण्यास मान्यता दिली आहे. ही योजना पाच वर्षांसाठी एप्रिल 2024 ते मार्च 2029 पर्यंत राबविण्यात येणार आहे. मात्र तीन वर्षांच्या काल
सोलापूर जिल्हा हा दक्षिण काशी म्हणून ओळखला जातो. अनेक देवस्थानांनी समृद्ध हा असा जिल्हा संतांची भूमी म्हणूनदेखील ओळखला जातो. सोलापूर चादरीसह ‘ज्वारीचे कोठार’ म्हणूनदेखील या जिल्ह्याची ओळख आहे. करकंबची ‘बाजार आमटी’ आणि लांबोटीची ‘शेंगा चटणी’देखील सगळ्या महाराष्ट्रात प्रसिद्ध आहे. माध्यमातून यांसारख्या अनेक बाबींचा उल्लेख आढळतो. फक्त आढळत नाही ती म्हणजे आपली सोलापूरची म्हणून प्रसिद्ध असलेली ‘पंढरपुरी म्हैस’.
सोलापूर जिल्ह्यातील चिंचणी या विस्थापित गावाने ग्रामीण कृषी पर्यटन केंद्राची उभारणी करून राज्यात आदर्श निर्माण केला आहे. ग्रामस्थांच्या पुढाकारातून चालविले जाणारे हे महाराष्ट्रातील पहिले ग्रामीण कृषी पर्यटन केंद्र. ‘झाडांचे गाव’ ते ‘मिनी महाबळेश्वर’ अशी ओळख निर्माण करणार्या या गावाला महाराष्ट्र शासनाचा ’वनश्री’ हा पुरस्कार मिळाला आहे.
साखर कारखानदारीत अॅड. बी. बी. जाधव, सचिन आणि राहुल जाधव या त्रिकुटाने आपला आगळा ठसा उमटवला आहे. याचे महत्त्वाचे कारण म्हणजे त्यांच्या जकराया साखर कारखान्याने घेतलेला नावीन्यतेचा आणि शेतकरी कल्याणाचा वसा. या कारखान्याने साखर, इथेनॉल, सीबीजी गॅस, ऑरगॅनिक कार्बनयुक्त पीडीएम पोटॅश खत व सहवीजनिर्मिती यांसारख्या नावीन्यपूर्ण उपपदार्थ निर्मितीच्या प्रकल्पांची यशस्वी उभारणी करून राज्यासह देशात साखर कारखानदारीत क्रांती करून दाखविली आहे.
यंदाची 24 वी राष्ट्रीय वनवासी खेलकूद प्रतियोगिता छत्तीसगडची राजधानी रायपूर येथे 27 ते 31 डिसेंबर या कालावधीत संपन्न झाली. या स्पर्धा म्हणजे प्रचंड ऊर्जेने भारलेला क्रीडा महोत्सव असतो. तिरंदाजी आणि फुटबॉल या दोन प्रकारांमध्ये यंदाची स्पर्धा झाली. यानिमित्त वनवासी क्षेत्रातील युवकांची खेळामधील प्रतिभा शोधतानाच त्यांना राष्ट्रीय एकात्मतेचे दर्शन घडवणे आणि खेळाच्या माध्यमातून राष्ट्रीय एकात्मता दृढ करणे हे वनवासी कल्याण आश्रमाचे प्रमुख उद्दिष्ट साकार होत आहे.
12 डिसेंबर 2024. भारताच्या बुद्धिबळ इतिहासात सुवर्णाक्षरांनी नोंद करावी असा दिवस. 11 वर्षांनी भारताला पुन्हा एकदा बुद्धिबळाचा जगज्जेता मिळाला. अठरा वर्षांच्या गुकेशने हा पराक्रम केला. जगज्जेतेपदापर्यंतचा गुकेशच्या प्रवासाचा थोडक्यात घेतलेला हा आढावा.
हंगेरीतील बुडापेस्ट येथे नुकत्याच पार पडलेल्या चेस ऑलिम्पियाडमध्ये भारताने ऐतिहासिक कामगिरी केली. दोन सांघिक आणि चार वैयक्तिक सुवर्णपदकांची कमाई भारताने या स्पर्धेत केली. या लेखात आपण जाणून घेणार आहोत या स्पर्धेबद्दल तसेच भारताच्या बुद्धिबळातील यशस्वी वाटचालीबद्दल.
पॅरालिम्पिक स्पर्धांमधील गेल्या चार वर्षांच्या कामगिरीकडे पाहिले तर लक्षात येईल, की भारताच्या प्रगतीचा आलेख कायम चढता राहिला आहे. भारताने पॅरिसमध्ये 29 पदके मिळवली. सात सुवर्ण, नऊ रौप्य आणि तेरा कांस्यपदकांचा यामध्ये समावेश आहे. स्पर्धेची पात्रता मिळवणार्या खेळाडूंची संख्याही वाढत आहे. पॅरिसमधील भारताचे हे यश या सर्व सकारात्मक बदलांची नांदी ठरेल, हीच अपेक्षा आहे. तसेच पदकांची आकडेवारी पाहता 2028 च्या लॉस एंजिलिस पॅरालिम्पिकमध्ये आपण पदकांच्या अर्धशतकापर्यंत मजल मारली तरीही आश्चर्य वाटणार नाही.
संघ, समाज, राष्ट्र आणि कुटुंब यांचा विचार करणारे ‘रत्नाकर भागवत’ हे व्यक्तिमत्त्व ‘बाबा’ ही भूमिकाही निष्ठेने जगले. असे हे बहुपेडी व्यक्तिमत्त्व! यातील प्रत्येक भूमिका ते समरसून जगले. संघासाठी, कुटुंबासाठी, वैयक्तिक कुटुंबासाठी आणि मित्रांसाठी त्यांनी तितकाच एक्सक्लुझिव्ह वेळ दिला.
राष्ट्र प्रथम आणि सामाजिक बांधिलकी वृद्धिंगत व्हायची असेल, तर संपर्क आणि संवादाचे पूल आपले आपण उभे करावे लागणार तरच समोरील व्यक्तीला आपण कोणत्या विचाराचे पाईक आहोत हेे समजेल. अशा विचारांची गुंफणच राष्ट्र बलशाली होण्यास अनुकूल ठरेल. म्हणून संघविचार आणि सत्विचारांचा प्रसार आणि प्रचार हे व्रत दाजी करंबेळकर यांनी मनोभावे कृतीतून साकारले.
डॉ. चिदंबरम यांच्या निधनामुळे आपण एक हिरा गमावला आहे. त्यांनी देशासाठी दिलेलं उल्लेखनीय योगदान या जोडीने त्यांच्या तल्लख बुद्धिमत्तेसाठी, त्यांच्या ठायी असणार्या ममत्वासाठी, मिश्कील वृत्तीसाठी आणि त्यांनी दिलेल्या अनेक सुवर्ण आठवणींसाठी ते कायम लक्षात राहतील.
ज्येष्ठ कथाकार, कादंबरीकार सुप्रिया अय्यर यांचे नुकतेच निधन झाले. त्यांची ग्रंथसंपदा बरीच मोठी आहे. ‘खुळी बोगनवेल’, ‘सोन्याचे दरवाजे’, ‘किनखापी मोर’; वर्हाडीत ‘सनान्र्ेऽऽ बोंद्य्रा’ हे कथासंग्रह गाजले होते. ‘चांदणचुरा’ आणि ‘काही शुभ्र कमळें’ ही ललित-स्तंभलेखनाची पुस्तके आहेत. ‘सा. विवेक’च्या दिवाळी अंकात त्यांनी लेखन केले होते. अनेक वाङ्मयीन पुरस्कारांनी त्यांना गौरविण्यात आले होते. त्यांच्या आठवणींना उजाळा देणारा लेख..
‘विवेक प्रकाशन’ गेली अनेक वर्षे राष्ट्र व समाजोपयोगी विषयांवर अभ्यासपूर्ण अशी पुस्तके प्रकाशित करीत असतेच. त्याशिवाय मानवाचे आरोग्य व्यवस्थित असेल तर समाज निरोगी राहू शकेल, या भावनेने योगाचार्य मनोज पटवर्धन यांची पुस्तके प्रकाशित केली आहेत. यंदाच्या योग दिनानिमित्त योगाचार्य मनोज पटवर्धन यांचे ‘प्राणायाम - एक अमृतानुभव’ हे पुस्तक प्रकाशित करीत आहे. याच पुस्तकातील ही प्रस्तावना.
‘पुत्र ज्ञानदेवतेचा’ या गौरवग्रंथाच्या रूपाने बाळशास्त्रींच्या कर्तृत्वाचा पट वाचकांसमोर प्रस्तुत होत आहे. संपादक आशुतोष अडोणी यांनी प्रस्तुत ग्रंथाच्या प्रस्तावनेतून बाळशास्त्रींच्या विचारांचे सूत्र आणि चिंतनाची व्यापकता यांचे उत्कृष्ट विवेचन केले आहे.
अमेरिका, इंग्लंड, युरोप अशा प्रसिद्ध देशांवर अनेक प्रवासवर्णने वाचायला मिळतात; पण एक असा देश ज्याबद्दल मी तरी फारशी पुस्तके बघितली नाहीत. ते नाव म्हणजे नायजेरिया. हे नुसतंच प्रवासवर्णन नाही, तर ही लेखकाची एक छोटीशी कहाणी आहे. फारसा नावारूपाला न आलेला असा हा नायजेरिया. लेखक राजेश कापसे यांनी आरोग्य विभागातील नोकरी करून तिथली माणसं, परंपरा, चालीरीती समजून घेऊन हे पुस्तक लिहिले आहे.
"Hindus in Hindu Rashtra" या पुस्तकात काश्मिरी हिंदूंवर झालेला अन्याय, 1995 वक्फ कायदा, शिक्षण क्षेत्रातील घटना दुरुस्तीचा हिंदू शाळांवर झालेला परिणाम, देशात कशा प्रकारे हिंदूंवर अन्याय झाला आहे. याची पुराव्यानिशी मांडणी लेखकांनी केली आहे भारतात हिंदू बहुसंख्याक (तेही विभागलेले) असले, तरी जगात अल्पसंख्याक आहेत. अत्यंत छोट्या पण हिंदूंच्या डोळ्यात अंजन घालणार्या पुस्तकाविषयी...
आद्य सरसंघचालक डॉ. केशव बळीराम हेडगेवार आणि श्रीगुरुजी गोळवलकर या दोन विभूतींनी संघभाव कसा जगला, याचे सखोल चिंतन ज्येष्ठ विचारवंत आणि अभ्यासक रमेश पतंगे यांनी या पुस्तकातून केले आहे.
संस्था हा संघकामाचाच एक भाग आहे, याचे भान नानांनी कधी सोडले नाही. म्हणून मीपणाचा लोभ, सामूहिक निर्णय प्रक्रिया, राष्ट्रभक्तीचा भाव असे सगळे विषय त्यांनी प्रत्येक संस्थेत रुजविले. नानांनी जो उपक्रम हाती घेतला, तो सक्षम कार्यकर्त्यांच्या हाती सोपविला आणि दुसर्या उपक्रमात रममाण झाले.
विनिता तेलंग लिखित लतादीदींनी गायिलेल्या नवरसांवरील गाण्यांच्या रसास्वादाचे पुस्तक… साहित्य, संगीत क्षेत्राची आवड असलेल्यांसाठी खास मेजवानी…
पालावरचं जिणं या पुस्तकातून पद्मश्री गिरीश प्रभुणे यांनी भटके-विमुक्त समाजाचे जीवन समाजापुढे आणले आहे.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
‘केशवार्पण’ हे पुस्तक म्हणजे प्रकल्प चालवणारे कार्यकर्ते आणि लाभार्थी यांच्या भावबंधनाचे अप्रतिम चित्रण आहे. यानिमित्त प्रकल्पाच्या मूळ प्रेरणेचे आणि त्या प्रेरणेला मध्यवर्ती ठेवून कार्य करणार्या कार्यकर्त्यांच्या मनोभावाचे दर्शन झाले आहे. आपल्या आसपास दिसणार्या समस्यांवर शोधलेले उत्तर म्हणजे हे प्रकल्प आहेत. त्यांचे स्वरूप कमी-जास्त असेल, पण त्यामागची भावना उदात्त आहे, हे या पुस्तकातून लक्षात येते.
हिंदू समाज सेवा हाच धर्म मानणारा आणि प्रसिद्धीपराङ्मुख होऊन कृती करणारा आहे. भारताच्या समृद्ध सामाजिक आणि सांस्कृतिक वारशाचे जतन व संवर्धन आणि त्या माध्यमातून अखंड सेवाकार्य करणार्या संस्कृतीचे दर्शन नुकत्याच पार पडलेल्या ’हिंदू आध्यात्मिक सेवा फाऊंडेशन’ मेळाव्यात झाले. राष्ट्रमाता अहिल्याबाई होळकर मैदान, गोरेगाव येथे सलग चार दिवस दि. 9 ते 12 जानेवारीपर्यंत हा मेळावा संपन्न झाला.
‘वसुधैव कुटुंबकम’ हाच भारतीय संस्कृतीचा संदेश आहे. कुंभ आपल्या देशाची विविधता आणि समृद्ध संस्कृती समजावून घेण्याचे उत्तम साधन आहे. 2025 च्या महाकुंभाच्या निमित्ताने इथे भाविक आणि पर्यटकांना अनेक प्रदेशांच्या विविध कला पाहावयास मिळतील. या कुंभाचा शुभारंभ मकरसंक्रांतीपासून होत आहे. यानिमित्त भारताच्या सांस्कृतिक वैभवाचे दर्शन इथे घडणार आहे.
मनुष्यप्राण्यांचे समूहीकरण म्हणजे समाज होय. समाजाची स्वतःची अशी मूल्ये आणि विचार असतात. समाजाच्या या मौलिक गोष्टींचे जर विस्मरण झाले, तर समाजाची अधोगती झाल्याशिवाय राहत नाही आणि समाजाचा एक घटक म्हणून व्यक्तिशः आपलीदेखील अधोगतीकडे वाटचाल सुरू होते. व्यक्तीला जसे मन असते तसे समाजालादेखील मन असते. त्याला समाजाची सदसद्विवेकबुद्धी असे म्हणतात. ही सदसद्विवेकबुद्धी समाज जेव्हा हरवून बसतो तेव्हा त्याची अवस्था अत्यंत वाईट होते. ही अवस्था म्हणजे आजचा हरवलेला महाराष्ट्र आहे. आजचा महाराष्ट्र हा वारसा हरवलेला महाराष्ट्र
श्रीराम मंदिराची उभारणी व घटनेतील 370 कलम रद्द करणे अशा एके काळी अशक्यप्राय वाटणार्या गोष्टी या सरकारने साध्य करून दाखविल्या, जिहादी दहशतवादावर नियंत्रण मिळविले, डाव्या व समाजवादी विचारप्रणालीमुळे दडपल्या गेलेल्या हिंदू इतिहास, परंपरा आणि गौरवस्थाने यांना महत्त्व प्राप्त करून दिले. तसेच गेल्या दहा वर्षांत कोणत्याही अन्य पक्षांनी केली नसतील एवढी विकासकामे या भाजप सरकारच्या काळात झाली. व्यावसायिक सर्वेक्षणापासून बूथ नियोजनापर्यंत सर्वत्र व्यावसायिकता आणली. या सर्व गोष्टी असतानाही व विरोधात पर्याय देण्यासाठी
आजच्या युगात कॉम्प्युटर सिस्टम्सशिवाय उद्योग चालवायची कल्पनाही अशक्य आहे. गेल्या दोन वर्षांत प्रचंड चर्चेत असलेलं एआय तंत्रज्ञान ही ह्याच बिझनेस सिस्टम्स वापराची पुढची पायरी आहे. दुर्दैवाने सगळ्या चर्चेचा रोख हा आता हे तंत्रज्ञान सगळ्या नोकर्या खाणार आणि प्रलय येणार असाच आहे. आज एआयचा उदोउदो बरोबर औद्योगिक उत्पादकता वाढवण्यासाठी ऑटोमेशनने आधीच आणि जास्त जोरात मुसंडी मारली आहे. खरं तर एआय प्रत्यक्ष किंवा अप्रत्यक्षपणे आपल्या सर्वांच्या आयुष्यात बदल घडवून आणू शकतो. भीतीपोटी विरोध करण्यात किंवा ‘मला काय त्याच
माणसं निघून जातात आयुष्यातून. त्यांची आत्मचरित्रं अमर होतात. पुनःपुन्हा लोक वाचत राहतात. हरवलेलं शोधतात. कधी सापडतं, कधी नाही. प्रकाशाचे कवडसे दिलासादायक असतात. जिथून गोफ विणायला सुरुवात करतात तिथेच तो सुटावा म्हणून एक गाठ असते. ती सोडवता आली की गुंतागुंत होत नाही. आठवणींचा गोफ नक्षीदार असतो, त्यात रमावं.
Vivek saptahik - साप्ताहिक विवेक
लोकमान्यांनी बसवलेल्या गणपतीची नावे कशी बदलत गेली ?
‘हा’ गणपती आहे हिंदू-मुस्लीम ऐक्याचे प्रतीक
…आणि लोकमान्य भावूक झाले
आकर्षक देखावे हे ‘या’ गणेशोत्सव मंडळाचे वैशिष्ट्ये